ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ
ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗ
ΒΟΥΛΕΥΤΗ Ν.Δ. Ν. ΣΕΡΡΩΝ
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τους Υπουργούς , επί των Εξωτερικών και των Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης
ΘΕΜΑ: θρυλούμενη ανάκληση του , κατ’ εξουσιοδότηση του Ν. 2645/98, Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος και τροποποίηση τούτου.
Α. Με το Νόμο 2645/98 , που ψηφίσθηκε ομοφώνως και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α, 234/13.10.98 , καθιερώθηκε η 14° Σεπτεμβρίου , ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικρός Ασίας από το Τουρκικό Κράτος. Με το άρθρο 2 του νόμου τούτου προβλέπεται η έκδοση Π.Δ. , δια του οποίου θα ρυθμίζονται οι λεπτομέρειες.
Β. Επειδή όμως η έκδοση του Π.Δ. τούτου καθυστερούσε υπερβολικά, ο πρώτος από μας υπέβαλε , δια της Βουλής, την 14.9.2000 (και τούτο σκοπίμως , διότι αυτή είναι η καθιερωθείσα ημέρα μνήμης), την υπ’ αριθ. 2350 Ερώτηση του, με την οποία ερωτούσε την Υπουργό Εσωτερικών , Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: « 1.Γιατί μεσολάβησε τόσο μεγάλη καθυστέρηση και 2.- Πότε επιτέλους θα μεριμνήσει , ώστε να υπογραφεί και δημοσιευθεί το προβλεπόμενο από το νόμο 2645/98 , Π.Δ. ;»
Γ. Επί της Ερωτήσεως του αυτής, ο πρώτος από μας έλαβε την υπ’ αριθ. πρωτ. 32776/3.10.2000 απάντηση , η οποία , υπογραφόμενη από τον αρμόδιο Υφυπουργό κ. Καίσερλή , αναφέρει μεταξύ των άλλων και ότι ” …..ολοκληρώθηκε η επεξεργασία του Π.Δ. για την καθιέρωση της Λ^ Σεπτεμβρίου ως ημέρας μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μ. Ασίας από τους Τούρκους και προωθείται για υπογραφή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας….”.
Δ. Με αυτή την ενημέρωση / διαβεβαίωση τελούσε η κοινή γνώμη , όταν, με οδυνηρή έκπληξη , την 22.2.2001, έλαβε γνώση επώνυμου ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, με υπέρτιτλο ” Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΙΡΝΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ 15 ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΤΆ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ” , κύριο τίτλο ” Ανακαλείται η γενοκτονία” και εισαγωγή ” Η Κυβέρνηση παίρνει πίσω το Διάταγμα , στο οποίο η σφαγή των Ελλήνων της Μ. Ασίας χαρακτηρίζεται γενοκτονία. Αντ’ αυτού θα υπάρξει νέο Διάταγμα που θα ορίζει ότι η 14η Σεπτεμβρίου είναι ημέρα μνήμης για τους·· “Έλληνας που χάθηκαν ίο 1922 στη Μ. Ασία, αλλά δεν θα περιέχεται η επίδικη λέξη…” Στο ίδιο ρεπορτάζ, αναγράφεται μεταξύ των άλλων και ότι …… Σημειώνεται ότι η μεταβολή της κυβερνητικής στάσης σημειώνεται μόλις 15 ημέρες μετά την υπογραφή από τους δύο κυβερνητικούς αξιωματούχους του Διατάγματος με τη λέξη γενοκτονία και την αποστολή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η Άγκυρα είχε αντιδράσει έντονα, προχωρώντας σε έντονο διάβημα προς τον “Έλληνα Πρεσβευτή της Τουρκίας κ. Κοραντή , ενώ ο Τούρκος Πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετσεβίτ είχε δηλώσει πως ελπίζει ότι ” σώφρονες άνθρωποι στην Ελλάδα θα το βγάλουν από την ατζέντα”….))
Ε. Σε συνέχεια των ανωτέρω, η Κυριακάτικη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στις 25.2.2000 , κάνοντας λόγο για τη χθεσινή συνάντηση Πάουελ και Γ. Παπανδρέου , στις Βρυξέλες, ανέφερε μεταξύ των άλλων και ότι « …. Το επιτελείο του Αμερικανού Υπουργού εξωτερικών είχε συμπεριλάβει στα προς συζήτηση θέματα και το Νομοσχέδιο που ψήφισε η ελληνική Βουλή για την καθιέρωση της 14^ Σεπτεμβρίου ” ως ημέρας γενοκτονίας των Ελλήνων της Μ. Ασίας από το Τουρκικό Κράτος”, αλλά μετά την απόσυρση του επίμαχου Π.Δ. ενδεχομένως να μην θιγεί καν το ζήτημα ή να περιορισθεί ο κ. Πάουελ στην έκφραση της ικανοποιήσεως των ΗΠΑ για τη σχετική απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης…….
Στην έκταση λοιπόν, που τα δημοσιεύματα αυτά είναι αληθή και εν όψει του ότι:
• Γενοκτονία είναι , κατά τη διεθνή σύμβαση, η συστηματική και εκ προθέσεως φυσική εξόντωση μιας συγκεκριμένης (εθνικής, θρησκευτικής , φυλετικής κλπ.) ομάδας . Είναι ειδεχθές έγκλημα , στρεφόμενο κατά της ” ομάδας”. Μεταξύ δε των άλλων , γενοκτονία συνιστά και η εκ προθέσεως υποβολή της ομάδας σε συνθήκες διαβιώσεως που μπορούν να επιφέρουν την πλήρη ή μερική καταστροφή της, ο δε πόλεμος ούτε εξαγνίζει , ούτε αμβλύνει , ούτε αποποινικοποιεί την , κατά τη διάρκεια αυτού, τελούμενη γενοκτονία , η οποία μπορεί να διαπραχθεί και σε ειρηνική περίοδο.
• Η Μικρασιατική καταστροφή , όπως επισημαίνουν έγκριτοι ιστορικοί « …. Η μεγαλύτερη εθνική συμφορά από της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως , εις ωρισμένα σημεία και εκείνης μεγαλύτερα , τηρουμένων των αναλογιών , δεν έχει πολλά όμοια της εις άλλα έθνη. Τούτο δε και λόγω της ιδιοτυπίας της…»
• Ποτέ , μέχρι τότε , στην πολυκύμαντη ιστορία μας , οι “Έλληνες δεν βρεθήκαμε εκτός του Μικρασιατικού εδάφους . Ούτε κατά τη διάρκεια της Περσικής· κατάκτησης στους κλασσικούς χρόνους, ούτε και κατά την Οθωμανική Κυριαρχία.
• Ο οργανωμένος και συστηματικός εξανδραποδισμός , η αφάνεια , η αναίρεση (ομαδική ή κατά μονάς) , η κατάληξη από τις κακουχίες που επεφύλαξαν οι ατελείωτες πορείες ( υπεχρεούντο σε οδοιπορία , έτσι για να οδοιπορούν, χωρίς προορισμό, δίχως τέλος , δίχως διακοπή, χωρίς νερό και τροφή ), οι απάνθρωπες συνθήκες λειτουργίας των ταγμάτων εργασίας , καθώς και οι βασανισμοί οδήγησαν στη φυσική εξόντωση περί το 1 εκατομμύριο Μικρασιατών , γνησίων Ελλήνων, ενώ άλλοι, πάνω από 1 εκατομμύριο εκπατρίσθηκαν βιαίως , γυμνοί, πένητες, νηστικοί και εξουθενωμένοι . Και όλα αυτά αποκτούν ιδιαίτερη σημασία , αν αναλογισθεί κανείς, ότι ο αριθμός των Ελλήνων της Τουρκίας το 1912 , σύμφωνα με την Τουρκική στατιστική, ανερχόταν σε 2.358. 739 , συμπεριλαμβανομένων των ελλήνων του Νομού Αϊδινίου , ενώ ο Ελληνικός στρατός στα πεδία των μαχών είχε καταγραφείσες απώλειες της τάξεως περίπου των 50.000 ανδρών.
ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι αρμόδιοι Υπουργοί:
1. Είναι αληθή τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας , περί ανακλήσεως του Σχεδίου Π.Δ. ,για την καθιέρωση της 14^ Σεπτεμβρίου, ως ημέρας μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μ. Ασίας από το Τουρκικό κράτος και συντάξεως νέου, χωρίς τη λέξη γενοκτονία;
2. Γνωρίζουν ότι το, κατ’ εξουσιοδότηση νόμου, εκδιδόμενο Π.Δ. πάσχει ακυρότητα. εάν δεν ταυτίζεται απολύτως , κατά περιεχόμενο , με τον ίδιο το νόμο;
3. Πιστεύουν ή όχι , ότι το 1922 συντελέσθηκε η γενοκτονία των Ελλήνων της Μ.Ασίας από το Τουρκικό κράτος;
α. Εάν ναι , τότε γιατί ανεκάλεσαν το ήδη υπογεγραμμένο από τους συναρμόδιους Υπουργούς σχέδιο Π. Δ/τος, με σκοπό να συνταχθεί άλλο , στο οποίο να απαλειφθεί ο όρος γενοκτονία;
β. Εάν όχι , τότε γιατί συνείργησαν , δια της πλειοψηφίας , στην ψήφιση του σχετικού νόμου από τη Βουλή;
4. Τι νόημα έχει άραγε και ποιο σκοπό επιτέλους εξυπηρετεί η ψήφιση ειδικού νόμου από τη Βουλή, για την καθιέρωση της 14 Σεπτεμβρίου , ως ημέρας, απλώς και μόνο εθνικής μνήμης , αφού όλες οι επίσημες εθνικές εορτές αλλά και πολλές άλλες ιστορικές επέτειοι , στις οποίες τιμώνται , είτε ένδοξα γεγονότα, είτε μαρτυρικές στιγμές της ιστορίας του έθνους, συνιστούν ημέρες εθνικής , δηλαδή συλλογικής μνήμης.
5. θέλουν άραγε να αγνοούν ότι η αμφισβήτηση αυτή της γενοκτονίας δεν έχει να κάνει τόσο με ζητήματα ιστοριογραφικού χαρακτήρα ή έστω με την προσπάθεια μιας χώρας να επιτύχει το ξαναγράψιμο της ιστορίας της με ευνοϊκότερους γι’ αυτήν όρους, αλλά με τις παρεμβάσεις ξένης δυνάμεως πάνω στην ιστορική γνώμη και την εθνική μας κρίση;
6. Δεν τους εδίδαξε το πρόσφατο παράδειγμα της Γαλλίας , της οποίας το Κοινοβούλιο , προκειμένου περί των Αρμενίων (δηλαδή όχι Γάλλων, ενώ εδώ πρόκειται περί Ελλήνων) , και παρά τις απειλές και τις κυρώσεις εψήφισε τη γενοκτονία.
7. Πότε , επί τέλους, θα ευαρεστηθούν να ψαύσουν συνειδητά τα δείγματα της απαράδεκτης αυτής συμπεριφοράς των Κυβερνήσεων τους , απέναντι στην Μικρασιατική καταστροφή και τους Μικρασιάτες ( π.χ. κοινή απόφαση κατά τις πρόσφατες συζητήσεις των εμπειρογνωμόνων , επί θεμάτων ” χαμηλής πολιτικής” ,περί αναθεωρήσεων των σχολικών βιβλίων της ιστορίας, προκειμένου να αφαιρεθεί ό,τι εκτιμάται πως καλλιεργεί το μίσος, μεταξύ των δύο λαών- δικαίως πάντως διατυπώθηκε η απορία: πως άραγε θα περιγραφεί η θυσία του Αθανασίου Διάκου ή ο μαρτυρικός θάνατος του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε και του Μητροπολίτη Σμύρνης Χουσοστόυου;- Διάλυση /απορρόφηση, δια νόμου , του Ταμείου Αποκαταστάσεως Αστών Προσφύγων, εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου, σε τρόπον ώστε τούτο , από διαχειριστή ξένης περιουσίας να μετατραπεί σε σφετεριστή αυτής;
8. Πως τολμούν να αρνούνται τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μ. Ασίας το 1922 , ενώ την ίδια ώρα μιλούν για γενοκτονία των Αλβανών στο Κοσσυφοπέδιο από τους Σέρβους;
9. Πως άραγε ξεπερνούν την ανευθυνότητα , την προχειρότητα και την έλλειψη σχεδιασμού και ενιαίας στρατηγικής που αναδίδουν αυτές οι μεθοδεύσεις;
