ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ
ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗ
ΒΟΥΛΕΥΤΗ Ν.Δ. Ν. ΣΕΡΡΩΝ
ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης
Η γραφειοκρατία, η χαμηλή ποιότητα των υπηρεσιών προς τον πολίτη, ο πληθωρισμός των δικαιολογητικών, η έλλειψη επαρκούς πληροφόρησης, η ανισοκατανομή του προσωπικού, η έλλειψη μηχανοργάνωσης, η χωροταξική σύγχυση και τέλος η πολυνομία είναι τα προβλήματα που αποτελούν τροχοπέδη στον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης και κατ’ επέκταση της Χώρας.
Οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της αρμοδίας Υπουργού το 1999 και το 2000 χαρακτηρίζονται από προχειρότητα, αποτελούν πρωτοβουλίες χωρίς μελέτη, σχεδιασμό και όραμα. Το πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα του ΥΠΕΣΔΔΑ «Πολιτεία» για το οποίο η αρμόδια Υπουργός ισχυρίζεται ότι εισάγει σημαντικές τομές στη δημόσια διοίκηση, δεν συνοδεύεται από επιχειρησιακό σχέδιο, κατά συνέπεια δεν μπορούμε να μιλήσουμε για αποτελεσματική εφαρμογή και βεβαίως όπως και ο ίδιος ο Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ δήλωσε δεν πρόκειται περί Προγράμματος, αλλά περί ενός κειμένου στόχων.
Με πρόσχημα την επσάχυνση των διαδικασιών πρόσληψης καταστρατηγήθηκε ο βασικός πυρήνας του νόμου 2190, καθώς η αποστολή και ο τρόπος λειτουργίας του ΑΣΕΠ. Η πρόσφατη συρρίκνωση του ΑΣΕΠ καθιστά αναγκαία την πρόταση της Ν.Δ. για τη συνταγματική κατοχύρωση ενός Εθνικού Συμβουλίου Δημόσιας Διοίκησης, με κύριο έργο την εποπτεία και διενέργεια διαγωνισμών και αξιολόγηση για διορισμούς και προσλήψεις προσωπικού.
Στον τομέα των μεταθέσεων, των προαγωγών και των αποσπάσεων των υπαλλήλων του δημοσίου επικρατεί η ευνοιοκρατία, η αναξιοκρατία, ο κομματισμός. Τα υπηρεσιακά συμβούλια δε λειτουργούν με γνώμονα την αξιοσύνη εκάστου, αλλά ικανοποιώντας τους κομματικούς φίλους.
Οι προσλήψεις, καθώς και οι μονιμοποιήσεις των εκτάκτων υπαλλήλων του δημοσίου, γίνονται χωρίς σχεδιασμό, χωρίς να ικανοποιούν τις πραγματικές ανάγκες των κρατικών υπηρεσιών. Η με νόμο μονιμοποίηση του εκτάκτου προσωπικού του δημοσίου, όπως συνέβη πρόσφατα, γίνεται αποσπασματικά, επιλεκτικά, χωρίς σχεδιασμό σε σχέση με τις ανάγκες των υπηρεσιών. Οδηγεί δε σε ομηρία χιλιάδες εργαζόμενους, προσβάλλει τους άνεργους έλληνες νέους και δημιουργεί αίσθημα απογοήτευσης σε όσους προσπαθούν με τις δικές τους δυνάμεις να προσφέρουν την εργασία τους.
Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η διαφάνεια στο Δημόσιο προϋποθέτει την εύρυθμη λειτουργία ελεγκτικών μηχανισμών οι οποίοι θα αντιμετωπίσουν τα φαινόμενα της κακοδιοίκησης, της αναποτελεσματικότητας, της χαμηλής παραγωγικότητας και της κακής ποιότητας των υπηρεσιών των δημοσίων υπηρεσιών. Ο αποτελεσματικός έλεγχος της δράσης της δημόσιας διοίκησης συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών, στην καλύτερη αξιοποίηση του δημοσίου χρήματος στην προάσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Η αρμόδια Υπουργός αντί να ενισχύσει τους υπάρχοντες ελεγκτικούς μηχανισμούς τρο-ποποιεί -για Τρίτη φορά τα τελευταία τρία χρόνια- την ισχύουσα νομοθεσία για το Σώμα Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης.
Οι Έλληνες πολίτες έχουν κουρασθεί από τις δεκάδες Εκθέσεις οι οποίες περιγράφουν τα προβλήματα και τις παθολογίες του διοικητικού συστήματος και εισηγούνται «λύσεις» για τη συνολική αναμόρφωση και την αναδιάρθρωση των δημοσίων υπηρεσιών.
Απαιτούν πρακτικές και άμεσες λύσεις, που θα κάνουν εύκολη τη ζωή των Ελλήνων πολιτών και των υπαλλήλων του Δημοσίου. Χρειάζεται στα ζητήματα αιχμής (άδειες οικοδομών, συντάξεις επαγγελματικές άδειες, σχέσεις με την εφορία, επενδύσεις κ.λπ.) να ξεκινήσει μια μάχη χαρακωμάτων με τη γραφειοκρατία. Το Κράτος θα πρέπει να εμπιστευθεί τους πολίτες, να τους διευκολύνει στις συναλλαγές τους με το δημόσιο. Αποτελεί γενική απαίτηση η μεγιστοποίηση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών με χαμηλό κόστος.
Με βάση τ’ ανωτέρω
ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ
Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ
1) Γιατί η κυβέρνηση δε δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε η δημόσια διοίκηση να λειτουργεί αξιοκρατικά στην υπηρεσία του Έλληνα πολίτη;
2) Γιατί η κωδικοποίηση της διοικητικής νομοθεσίας έχει οδηγηθεί στις καλένδες;
3) Γιατί δεν προωθήθηκε η ίδρυση περιφερειακών γραφείων του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης προκειμένου να εντατικοποιηθεί ο έλεγχος που διενεργείται από το Σώμα, ώστε να καλυφθεί γεωγραφικά όλη Ελλάδα;
4) Γιατί δεν διπλασιάσθηκε ο αριθμός των μελών του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης και γιατί δεν διασφαλίσθηκε η αναγκαία υλικοτεχνική υποδομή για τη λειτουργία του Σώματος με τη νέα διευρυμένη του μορφή;
5) Γιατί δεν έχει προβλεφθεί νομοθετικά η υποχρεωτικότητα εφαρμογής των προτάσεων των Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης με αποτέλεσμα οι προτάσεις τους να παραμείνουν στα χαρτιά;
6) Γιατί δεν έχουν καθιερωθεί δείκτες αποδοτικότητας για τους υπαλλήλους και τις υπηρεσίες;
7) Γιατί δεν έχει θεσπισθεί γενικό και ειδικό καθηκοντολογία ανά Υπουργείο;
8) Γιατί επί 7 χρόνια δεν έχει προχωρήσει στη σύνταξη των Οργανισμών των Υπουργείων;
9) Γιατί η Κυβέρνηση δεν προχωρεί στην άμεση απόδοση ευθυνών και τη λήψη των αναγκαίων νομοθετικών μέτρων που θα μειώσουν τη γραφειοκρατία και θα ελαχιστοποιήσουν τη διαφθορά στο δημόσιο;
10) Γιατί η Κυβέρνηση δεν υλοποιεί τις υποδείξεις οι οποίες εμπεριέχονται στην Ετήσια Έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για τον εκσυγχρονισμό των υπηρεσιών που ταλαιπωρούν τους πολίτες, όπως οι πολεοδομίες, οι υπηρεσίες χορηγήσεως συντάξεων του ΙΚΑ, οι ΔΥΟ, τα νοσοκομεία τα ΚΤΕΟ;
(Αριθμ. Βιβλ. Επερ. 20, ημερ. κατάθ. 3-11-2000)