ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ
ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗ
ΒΟΥΛΕΥΤΗ Ν.Δ. Ν. ΣΕΡΡΩΝ
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών
θέμα: “Ληξιπρόθεσμες οφειλές σε Πιστωτικά Ιδρύματα”
Η λύση που επιχειρήθηκε να δοθεί από την Κυβέρνηση στο οξύτατο πρόβλημα των καθυστερούμενων οφειλών προς τα Πιστωτικά Ιδρύματα της χώρας από συμβάσεις δανείων ή πιστώσεων με τους ν. 2601/1998, 2789/2000, 2873/2000 και 2912/2001 απέτυχε, Αποδείχθηκε στην πράξη άδικη. κοντόφθαλμη, ανεπαρκής και μεροληπτική υπέρ των Τραπεζών.
Η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας περί ορισμού ως ανώτατου ορίου του τριπλάσιου του αρχικού κεφαλαίου, δεν έγινε δεκτή από την Κυβέρνηση που απέρριψε και την σχετική πρόταση νόμου που κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία.
Σε πολλές περιπτώσεις οι Τράπεζες λαμβάνουν ως ποσό βάση της ρύθμισης όχι το αρχικό κεφαλαίο, αλλά το ποσό της τελευταίας ρύθμισης, που περιέχει κεφάλαιο, συμβατικούς τόκους, τόκους υπερημερίας, τόκους τόκων, (πανωτόκια), προμήθειες και έξοδα και ξεκινώντας από ένα υψηλό ποσό σε σχέση με το αρχικό κεφάλαιο καταλήγουν σε κάποια αστρονομικά ποσά για τον δανειολήπτη, που εξαναγκάζεται και τα αποδέχεται μπροστά στον κίνδυνο να εκπλειστηριασθεί η ενυπόθηκη περιουσία του.
Οι Τράπεζες αρνούνται να χορηγήσουν αντίγραφα των δανειστικών φακέλων στους αιτούντες δανειολήπτες και προτιμούν να πληρώνουν το ενδεχόμενο πρόσημο του 1 – 5 εκατ. δρχ. γιατί φαίνεται ότι έχουν περισσότερο συμφέρον από την μη πληροφόρηση του δανειολήπτη ως προς το ύψος της νόμιμης οφειλής του!! Και την συμπεριφορά τους αυτή την ανέχεται η Κυβέρνηση. Δεν τέθηκε τέλος, κανένας φραγμός στους καταχρηστικούς όσους που περιλαμβάνονται στις δανειστικές συμβάσεις με την εξάλειψη τους ή με την θέση περιορισμών στην εκμετάλλευση με αυτές της ανάγκης ή της απειρίας των δανειοληπτών και την επίτευξη εις βάρος τους προφανώς δυσαναλόγων ανταλλαγμάτων. Συνέπεια αυτής της ανεπάρκειας των ρυθμίσεων των ανωτέρω λόγων είναι να αναγκάζονται οι πολίτες να προσφεύγουν στην Δικαιοσύνη και να εκδίδονται αποφάσεις από τα δικαστήρια όλων των βαθμών που να τους δικαιώνουν και ακυρώνουν ό,τι παράνομο φθάνει μέχρις εκείνων.
Δεν αποτελεί υπερβολή αν παρατηρηθεί ότι μετά τους ανωτέρω τέσσερις νόμους και τα πέντε χρόνια που πέρασαν από τότε που ήλθε στην επιφάνεια το πρόβλημα, βρισκόμαστε στην ίδια, αν όχι και σε χειρότερη κατάσταση. Εκπλειστηριάζονται περιουσίες αγροτών. Κλείνουν επιχειρήσεις. Πλήττεται θανάσιμα η οικονομική ανάπτυξη στην μικρομεσαία κυρίως επιχείρηση.
Ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός
Γιατί η Κυβέρνηση εξακολουθεί να αρνείται να δώσει αποτελεσματική και δίκαιη λύση στο πρόβλημα της ρύθμισης της εξόφλησης των χρεών προς τα Πιστωτικά Ιδρύματα της χώρας που προήλθε από κάθε είδους δάνεια και πιστώσεις;
Ο ερωτών Βουλευτής
Θεόφιλος Λεονταρίδης
