ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ
ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗ
ΒΟΥΛΕΥΤΗ Ν.Δ. Ν. ΣΕΡΡΩΝ
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ Κ.Ο. ΤΗΣ Ν.Δ., κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ
Η χώρα μας υστερεί συγκριτικά με τις λοιπές ευρωπαϊκές χώρες όσον αφορά το ισότιμο της αντιμετώπισης των ατόμων με αναπηρία. Βασικός υπαίτιος είναι η ανεπάρκεια των κρατικών υποδομών, δηλαδή τα προγράμματα εκπαίδευσης, απασχόλησης, οι κοινωνικές υπηρεσίες που εμποδίζουν τα ΑΜΕΑ να έχουν φυσιολογική και αξιοπρεπή ζωή.
Μπορούν να σπουδάσουν ευκολότερα αυτό που επιθυμούν σε σύγκριση με την προηγούμενη δεκαετία αλλά τόσο οι ίδιοι όσο και η κοινή γνώμη πιστεύουν ότι δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες να προσληφθούν σε μία εργασία. Όπως προκύπτει από έρευνα τέσσερις στους δέκα ερωτώμενους εκφράζουν τη γνώμη ότι οι πολίτες με αναπηρία ζουν σήμερα στο περιθώριο.
Όσον αφορά τη πολυδιαφημισμένη προσβασιμότητα η συντριπτική πλειοψηφία, εννιά στους δέκα ερωτηθέντες εκτιμά ότι οι επιχειρηθείσες βελτιώσεις των τελευταίων ετών είναι μεμονωμένες, ελάχιστες ή και ανεπαρκείς.
Πόσες φορές τους φορείς των συμπολιτών μας με αναπηρία τους άκουσαν αυτοί που όφειλαν να τους ακούσουν και πόσες φορές τα αιτήματα αυτών των φορέων έγιναν πρόγραμμα δράσης και όραμα των διαφόρων εξουσιών;
Πόσες φορές οι προεκλογικές διακηρύξεις για διευκόλυνση της ζωής και της κίνησης στην πόλη των Ατόμων με Αναπηρία έγιναν πράξη,
Η θέσπιση νομοθετικών μέτρων για την καταπολέμηση των διακρίσεων και την άρση των εμποδίων που αντιμετωπίζουν τα Άτομα με Αναπηρία μπορεί να αποδειχθούν ανίσχυρα χωρίς τη δημιουργία μιας ενημερωμένης και ευαισθητοποιημένης κοινωνίας, η οποία όμως θα είναι σε θέση να στηρίζει τα νομοθετικά μέτρα, να κατανοήσει τα δικαιώματα και τις ανάγκες των Ατόμων με Αναπηρία και να καταπολεμήσει την προκατάληψη και το στιγματισμό που υπάρχει.
Ορισμένες κατηγορίες Ατόμων με Αναπηρία -οι βαριές και πολλαπλές αναπηρίες- χρειάζονται στην καθημερινή τους ζωή ένα υψηλό επίπεδο παροχής υποστήριξης με στόχο την ανεξάρτητη διαβίωση τους. Αυτές οι υπηρεσίες πρέπει να είναι ποιοτικές, εξατομικευμένες και ενσωματωμένες στην κοινωνία.
Τα Άτομα με Αναπηρία πρέπει να έχουν πρόσβαση στην υγεία, την εκπαίδευση, τις επαγγελματικές και κοινωνικές υπηρεσίες που απευθύνονται στο γενικό πληθυσμό. Οι ανάγκες των Ατόμων με Αναπηρία πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και να ενσωματώνονται σε όλες τις πολιτικές και τα γενικά μέτρα με σκοπό την προώθηση των Ίσων ευκαιριών. Η αύξηση του ποσοστού απασχόλησης των Ατόμων με Αναπηρία θα αποτελέσει βασικό παράγοντα στη διασφάλιση της ένταξης των ατόμων αυτών στην κοινωνία. Οι οικογένειες των Ατόμων με Αναπηρία -κυρίως των Ατόμων με Αναπηρία που δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν τους εαυτούς τους- επωμίζονται κατά κύριο λόγο τη φροντίδα του ατόμου, Όμως αυτές οι οικογένειες έχουν αυξημένες δυσκολίες, όσον αφορά τη γνώση, την ικανότητα και τη δύναμη για την παροχή αυτής της φροντίδας, Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να ληφθούν επαρκή μέτρα για την υποστήριξη των οικογενειών των Ατόμων με Αναπηρία.
Οι δημόσιες υπηρεσίες και αρχές, όλα τα επίπεδα λήψης των αποφάσεων πρέπει να θεσμοθετήσουν και να στηρίξουν μόνιμες διαδικασίες διαβούλευσης και διαλόγου καθιστώντας τα Άτομα με Αναπηρία μέσω των αντιπροσωπευτικών τους οργάνων σε θέση να συνεισφέρουν στο σχεδιασμό, την εφαρμογή, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση όλων των δράσεων.
Σίγουρα υπάρχουν βελτιώσεις, σίγουρα δεν είναι όλα γκρίζα, αλλά χρειάζεται κεντρικός σχεδιασμός, φλόγα ψυχής για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα των Ατόμων με Αναπηρία, ώστε να μην υπάρχει έλλειμμα ευκαιριών αλλά προσδοκία βελτίωσης και πολιτικοί στόχοι με δέσμευση πόρων για την πραγματοποίηση τους. Ευχαριστώ.
