ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ
ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗ
ΒΟΥΛΕΥΤΗ Ν.Δ. Ν. ΣΕΡΡΩΝ
Ομιλία για τα Προβλήματα των Δανειοληπτών και τα Πανωτόκια
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Λεονταρίδης.
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση έχει μάθει καλά το τροπάριο της. Λέει διαρκώς ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν έχει προτάσεις. Η Νέα Δημοκρατία σεβόμενη το πλήρες αδιέξοδο των συμπολιτών μας αγροτών, επαγγελματιών, βιοτεχνών, κάνει προτάσεις νόμων και ως συνήθως η Κυβέρνηση τις απορρίπτει. Εμείς, κύριε Υπουργέ, είχαμε τη γενναιότητα για κάποια νομοσχέδια που φέρατε στη Βουλή να συναινέσουμε και να συμβάλουμε θετικά. Ποια είναι η δίκη σας πρακτική: Απόρριψη των πάντων.
Όλοι μας εδώ σήμερα αναφερθήκαμε και γνωρίζουμε καλά το μέγεθος του κοινωνικού προβλήματος των πανωτοκιών όλα αυτά τα χρόνια. Οι τράπεζες στην ουσία λήστευαν τους δανειολήπτες με αποτέλεσμα να καταστραφούν ολόκληρες οικογένειες από περιουσίες που κατασχέθηκαν από τους εκβιασμούς και τις πιέσεις των τραπεζών εξαιτίας των εξοντωτικών πανωτοκιών. Είναι δεκάδες οι δανειολήπτες που αυτοκτόνησαν. Πολλοί έχουν υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία τους, ενώ πολλές οικογένειες βρέθηκαν στο δρόμο καθώς οι τράπεζες τους κατέσχεσαν τα σπίτια τους.
Είναι γεγονός ότι οι προηγούμενες ρυθμίσεις, όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν αποτελεσματικά το πρόβλημα των πανωτοκιών, αλλά θωράκισαν τις τράπεζες να αρπάζουν ό,τι δεν είχαν προφτάσει μέχρι τότε. Οι δανειολήπτες ζουν με τον εφιάλτη της φυλάκισης και του ξεριζωμού από τις τράπεζες. Για να λέμε, όμως, τα πράγματα με το όνομα τους, οι δανειολήπτες «τρώνε τις σάρκες τους» και δεν μπορούν να πληρώσουν τα δυσθεώρητα ποσά, που ζητούν ανέντιμα και εκβιαστικά οι τράπεζες.
Ερχόμαστε με το άρθρο 42 του ν.2912/2001 για τρίτη φορά στα τελευταία τρία χρόνια να επιλύσουμε το πρόβλημα της ρύθμισης της εξόφλησης των οφειλών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, οι οποίες επιβαρύνθηκαν σημαντικά με τόκους από ανωτοκισμούς σε μία περίοδο που ήταν πολύ υψηλά τα επιτόκια.
Δυστυχώς, όμως, όλα σχεδόν τα πιστωτικά ιδρύματα δεν εφάρμοσαν την ανωτέρω διάταξη ως προς τη χορήγηση αντιγράφων των δανειστικών φακέλων με περιεχόμενο το αναφερόμενο στην παράγραφο 7 του ανωτέρου άρθρου 42, παρά τις εις βάρος τους κυρώσεις που προέβλεπε. Αυτό κυρίως είχε ως συνέπεια τη μη πραγματοποίηση καμίας σχεδόν ρύθμισης με βάση την ανωτέρω διάταξη, αφού οι οφειλέτες βρίσκονται σε πλήρη αδυναμία ελέγχου του ύψους της οφειλής τους και του ποσού στο οποίο θα ανέλθει με βάση τη ρύθμιση της διάταξης αυτής. Περιορίστηκαν στην αποστολή στους αιτούντες οφειλέτες κάποιων σημειωμάτων με τη δική τους άποψη, χωρίς να συνοδεύονται αυτά από έγγραφα, που ήταν υποχρεωμένοι να παραδώσουν. Παράλληλα, εκτός από τη μη χορήγηση αντιγράφου του φακέλου τους, δεν γνωστοποίησαν στους οφειλέτες αγρότες ή επαγγελματίες την προθεσμία εντός της οποίας έπρεπε να δηλώσουν την επιλογή τους ως προς την υπαγωγή τους ή μη στο άρθρο 42. Αντίθετα, πολλές φορές τους απέτρεπαν να δηλώσουν μία τέτοια προτίμηση, λέγοντας τους ότι δεν τους συμφέρει.
Οι προτάσεις μας είναι ξεκάθαρες, συγκεκριμένες και περιγράφονται στα άρθρα της πρότασης νόμου. Επιμένουμε στη δίκαιη αντιμετώπιση του όλου προβλήματος, που θα ήταν το αρχικό κεφάλαιο χωρίς καμία προσαύξηση να πολλαπλασιάζεται επί τρία και να υπάγονται στη ρύθμιση του νόμου όλες οι περιπτώσεις δανειοληπτών μέχρι της έναρξης ισχύος αυτού του νόμου. Εάν οι γενόμενες καταβολές εξάντλησαν το τριπλάσιο του αρχικού κεφαλαίου, να μην οφείλεται τίποτα. Εάν το υπερέβησαν, να μην επιστρέφεται κανένα ποσό. Εάν απομένει υπόλοιπο προς καταβολή, τότε αυτό να καταβάλλεται σε δέκα ισόποσες εξαμηνιαίες δόσεις.
Αντιμετωπίζεται μέσα σ’ αυτή την πρόταση νόμου ή τύχη των γενόμενων πλειστηριασμών ακινήτων των οφειλετών δανειοληπτών, τα οποία περιήλθαν σε τρίτους, ή στις ίδιες τις τράπεζες. Συμπεριλαμβάνουμε και τα δάνεια που συνήφθησαν με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου και τα οποία, όταν κατέστησαν ληξιπρόθεσμα και απαιτητά, δεν πληρώθηκαν από τους δανειολήπτες τους και βεβαιώθηκαν στις Δ.Ο.Υ προς είσπραξη από τους δανειολήπτες τους ως δημόσιο έσοδο.
Κύριε Υπουργέ, ή θα παραδεχθούμε ότι οι τράπεζες είναι κράτος εν κρατεί, ή θα υποχρεώσετε τις τράπεζες, σεβόμενοι το νόμο, να επιδείξουν στους δανειολήπτες τα αποδεικτικά έγγραφα της εξέλιξης του χρέους τους. Να αντιμετωπίσουν δίκαια και ίδια όλους τους Έλληνες πολίτες που δανείστηκαν από τις τράπεζες. Να αναστείλουμε τους πλειστηριασμούς μέχρι ένα εύλογο χρόνο και κυρίως να θέσουμε ένα ανώτατο όριο πέρα από το οποίο δεν μπορεί να εξελιχθεί το δάνειο. Μπορούμε εδώ όλοι μαζί να συμφωνήσουμε, ώστε επιτέλους να δώσουμε μία τελεσίδικη λύση, προτού θρηνήσουμε και άλλα θύματα.
Η Νέα Δημοκρατία, εάν εσείς δεν συμφωνήσετε με αυτά τα οποία λέμε, πολύ σύντομα θα είναι κυβέρνηση. Την πρόταση νόμου που εσείς θέλετε να απορρίψετε, θα την κάνει νόμο του κράτους, αποδεικνύοντας ότι οι σημερινές της προτάσεις θα εφαρμοστούν στην πράξη.
Σας ευχαριστώ.
