ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ
ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗ
ΒΟΥΛΕΥΤΗ Ν.Δ. Ν. ΣΕΡΡΩΝ
Ομιλία του Βουλευτή κ. Θεόφιλου Λεονταρίδη στη συζήτηση στη Βουλή νια την Δημόσια Διοίκηση
Απαραίτητη προϋπόθεση για μια άλλη σχέση πολίτη και πολιτικής είναι πρώτα απ’ όλα μια άλλη σχέση πολίτη και κράτους.
Το σοβαρότερο από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος μας είναι το ίδιο το κράτος, το οποίο χαρακτηρίζεται από μιζέρια, διαφθορά, αδιαφάνεια και εξάρτηση. Διότι από αυτά ακριβώς τα παρακμιακά φαινόμενα πηγάζουν όλα τα άλλα: η κακοδιοίκηση, η αυθαιρεσία, η κατάχρηση εξουσίας, η παρανομία…
Είναι πολλοί αυτοί που αισθάνονται ότι οι πολιτικοί προσθέτουν υποχρεώσεις και αφαιρούν δικαιώματα.
Για να καταστεί πρωτοπόρος των εξελίξεων, η χώρα μας χρειάζεται ένα σύγχρονο κράτος και μια αποτελεσματική δημόσια διοίκηση, ικανή να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις των καιρών.
Η κακή οργάνωση των δημοσίων υπηρεσιών με συνέπεια την υπονόμευση της παραγωγικότητας τους, η χαμηλή ποιότητα παροχής υπηρεσιών με αποτέλεσμα την κακή εξυπηρέτηση και την ταλαιπωρία των πολιτών, η αδυναμία δημιουργίας συνθηκών ασφάλειας και η έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών στις κρατικές υπηρεσίες και λειτουργίες, το μεγάλο μέγεθος του δημοσίου τομέα και η κρατική υπερδιόγκωση κάνουν τον πολίτη να αισθάνεται πως βρίσκεται σε διαρκή αντιπαράθεση με ένα κράτος που το θεωρεί εχθρό του.
Η πολιτική των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ από το 1981 και μετά στην Δημόσια Διοίκηση, σε θέματα προσλήψεων, μεταθέσεων, αποσπάσεων, μετατάξεων, με την στρατηγική του «βολέματος» ημετέρων, είχε ως αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στη γνωστή διόγκωση του δημοσίου και ευρύτερου δημόσιου τομέα, με τα γνωστά δημοσιονομικά προβλήματα, αλλά και την κακή παροχή υπηρεσιών που κατέστησαν το ελληνικό δημόσιο αναποτελεσματικό, δυσκίνητο, αντιπαραγωγικό και κοντολογίς δυνάστη της ελληνικής κοινωνίας.
Πρωτόγνωρες τακτικές προσλήψεων προσωπικού με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου ή με σύμβαση μίσθωσης έργου, με μοναδικά προσόντα την κομματική ταυτότητα του ανέργου και την ενεργό σταδιοδρομία των ως αφισοκολλητών. Στη συνέχεια με διαφόρους τρόπους κατά παράβαση της εργατικής νομοθεσίας ανανέωναν τις συμβάσεις του προσωπικού αυτού και με την ψήφιση νόμων το μονιμοποιούσαν. Βάσει αυτής της λογικής ψηφίσθηκαν οι νόμοι 1476/1984, 1735/1987, 2307/95, 2503/19995 και πρόσφατα τον Αύγουστο ο τελευταίος νόμος με την μονιμοποίηση των 15000 υπαλλήλων.
Στόχος όλων αυτών ο εγκλωβισμός των πολιτών και η εξάρτηση τους από τις Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, που ήθελε οπαδούς που θα τους χρησιμοποιούσε ως στρατό για την επίτευξη των στόχων του.
Η παρανοϊκή αυτή αναξιοκρατία και υποβάθμιση του πολίτη οδήγησε σε μια Δημόσια Διοίκηση, αναποτελεσματική, αναξιόπιστη, τριτοκοσμική που δεν υπάρχει όμοια των σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρωπαϊκής ‘Ένωσης.
Κρούσματα χρηματισμού υπαλλήλων σε διευθύνσεις συγκοινωνιών και ΚΤΕΟ, κρούσματα αφαίρεσης στοιχείων σε ΔΟΥ από φακέλους για παραβάσεις φοροδιαφυγής που έχουν διαπράξει επιχειρήσεις, φακελάκι στα Νοσοκομεία, ουρές στο ΙΚΑ για μια εξέταση, 8μηνη καθυστέρηση για την απονομή σύνταξης από το ΙΚΑ ή το ΟΓΑ ή άλλους ασφαλιστικούς φορείς, χρησιμοποίηση μέσου και τεχνασμάτων στις πολεοδομίες προκύπτουν από καθημερινές ιστορίες ελληνικής γραφειοκρατικής τρέλας.
Από την κατάσταση που επικρατεί στις υπηρεσίες ενθαρρύνονται μεσολαβητικές προσπάθειες που μειώνουν την αξιοπρέπεια των εργαζομένων και κάμπτουν κάθε επιθυμία πολλών ευσυνείδητων υπαλλήλων να ανταποκριθούν στις καθημερινές πιεστικές ανάγκες. Κατάντησε ο κάθε Βουλευτής να γίνει διεκπεραιωτής εκκρεμών υποθέσεων, εξαιτίας της κακής λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης και της κακής νοοτροπίας που συσσωρεύθηκε όλα αυτά τα χρόνια στο Δημόσιο τομέα.
Χρειάζονται ουσιαστικές αλλαγές στη Δομή της Δημόσιας Διοίκησης, ώστε να καταστεί πράξη η διαφάνεια και η αποτελεσματικότητα με την δυνατότητα συμψηφισμού των απαιτήσεων του πολίτη απέναντι στο κράτος σε σχέση με τις απαιτήσεις του κράτους απέναντι στον πολίτη.
Εισαγωγή νέου Υπαλληλικού Κώδικα με κύρια χαρακτηριστικά: 1) την αποκατάσταση της ιεραρχίας και την κατοχύρωση της αξιοκρατίας ως προς την εξέλιξη των δημοσίων υπαλλήλων, 2) σύνδεση του μισθού με το βαθμό και την παραγωγικότητα των υπαλλήλων και αναμόρφωση του μισθολογίου.
Αποκατάσταση της μέχρι σήμερα πλήρως αποδυναμωμένης αποκέντρωσης, ώστε να επιτελέσει το θεμελιώδη ρόλο της προσέγγισης του πολίτη και των προβλημάτων του και της ουσιαστικής άσκησης των αρμοδιοτήτων της.
Ο τρόπος και οι νομοθετικές ρυθμίσεις με τις οποίες η Κυβέρνηση έχει σχεδιάσει και λειτουργεί το αποκεντρωτικό σύστημα, έχει οδηγήσει στην ύπαρξη πολλών προβλημάτων, προβλημάτων τα οποία βιώνουν τόσο οι φορείς, όσο και οι πολίτες. Η επικάλυψη αρμοδιοτήτων μεταξύ των μονάδων διαφορετικών επιπέδων εξαιτίας της μη ορθής κατανομής τους, ο περιορισμός ανάπτυξης πρωτοβουλίας και ελευθερίας δράσεων σε όργανα κατωτέρου επιπέδου, αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα παρεμβάσεων στο έργο κάθε βαθμίδας τοπικής αυτοδιοίκησης και προβληματικής συνεργασίας και επικοινωνίας.
Η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι η εκχώρηση περισσότερης εξουσίας από τη Κυβέρνηση σε όργανα της περιφέρειας, αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των τοπικών αναγκών κάθε περιοχής της Χώρας μας . Όσο υψηλότερος είναι ο βαθμός της διοικητικής αποκέντρωσης, τόσο αυξάνεται η αποδοτικότητα του Κράτους και ενισχύεται η Δημοκρατία μας.
Το τρίπτυχο κεντρικά περιφερειακά όργανα – περιφερειακά κρατικά όργανα- όργανα των ΟΤΑ – θα πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν ένα ενιαίο σύστημα, που πρέπει να λειτουργεί αρμονικά τόσο με την ισχύουσα νομοθεσία όσο και στην καθημερινή πρακτική. Η ανάπτυξη της αρχής της επικουρικότητας και η παράλληλη αποσυγκέντρωση αρμοδιοτήτων από το Κράτος οδηγεί σταδιακά στον εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης και της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Η Νέα Δημοκρατία τάσσεται αλληλέγγυα προς τους χιλιάδες υπαλλήλους που επιτελούν ευόρκως το καθήκον τους, θεωρεί πρόχειρη, εκβιαστική, ατελέσφορη, την ενεργοποίηση του πόθεν έσχες, ενεργοποίηση χάριν εντυπωσιασμού.
