ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ
ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗ
ΒΟΥΛΕΥΤΗ Ν.Δ. Ν. ΣΕΡΡΩΝ
Ομιλία του Βουλευτή κ. Θεόφιλου Λεονταρίδη στη Βουλή, για την καθυστέρηση πληρωμής των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων και για τα προβλήματα που ανακύπτουν με τη δυσκολία ένταξης των Αγροτισσών στο σύστημα
Είναι απαράδεκτο το φαινόμενο αγρότες που εκχώρησαν τα αγροκτήματα τους και τις εκμεταλλεύσεις τους αποχωρώντας από την αγροτική απασχόληση, από την οποία εξασφάλιζαν την επιβίωση τους, να αντιμετωπίζουν σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα εξαιτίας της καθυστέρησης καταβολής της πρόωρης συνταξιοδότησης.
Οι οικογένειες αυτές των αγροτών που αποστερήθηκαν από τα περιουσιακά τους στοιχεία και δεν έχουν άλλους πόρους για να ζήσουν πλην της πρόωρης σύνταξης, νοιώθουν να αντιμετωπίζονται από το κράτος κατά τρόπον ηθικά και κοινωνικά απαράδεκτο. Αποτελεί δε στοιχειώδη υποχρέωση ενός κράτους Δικαίου – ειδικότερα απέναντι στη σκληρά δοκιμασμένη τάξη των αγροτών στη χώρα μας να επιδεικνύει κρατική μέριμνα και όχι αδιαφορία και αναλγησία.
Απαντήστε με το χέρι στην καρδιά όταν κατ’ επανάληψη σε παρόμοιες περιπτώσεις καθυστερήσεων στο παρελθόν δικαιολογηθήκατε ότι το σύστημα καταβολής των χρημάτων θα ομαλοποιηθεί σε τι οφείλεται η καθυστέρηση και ποιοι επιτέλους ευθύνονται.
Πότε θα καταβληθούν τα οφειλόμενα και φυσικά όχι με δόσεις;
θα μπορούσε να αντέξει η φτωχότερη κοινωνική ομάδα σ’ αυτή την κοροϊδία τον εμπαιγμό βλέποντας ότι σε άλλες κοινωνικές ομάδες που δεν έχουν τόσα προβλήματα να μην παρουσιάζονται αυτά τα φαινόμενα.
Μιλάτε για κοινωνικό πρόσωπο όταν μονίμως αδικείτε κατάφωρα τις φτωχότερες ομάδες, όπως αυτή των χιλιάδων αγροτών που ζουν μόνο με την πρόωρης σύνταξη;
Γιατί ενώ έχουν περάσει ήδη δύο χρόνια από τότε που ανακοινώθηκε το νέο πρόγραμμα πρόωρης συνταξιοδότησης ακόμη δεν άρχισαν να πληρώνονται χιλιάδες αγρότες παρότι κατέθεσαν τα δικαιολογητικά τους;
Υπάρχει όμως με το νέο κανονισμό στην πρόωρη συνταξιοδότηση μία κατάφωρη αδικία για τις Ελληνίδες Αγρότισσες όπου δεν μπορούν να ενταχθούν στο πρόγραμμα παρότι ήταν μια ζωή αγρότισσες, επειδή δεν είναι Αρχηγοί Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων σε μία Ενιαία και Αδιαίρετη Γεωργική Εκμετάλλευση.
Ερωτάσθε λοιπόν, πως είναι δυνατόν όταν μια γυναίκα που από το 21° έτος της ηλικίας της ασχολείται κατά κύριο και βιοποριστικό επάγγελμα με τη γεωργία, όταν για πάνω από 35 χρόνια εργάστηκε σκληρά στους αγρούς και συμμετείχε εξίσου στην οικονομική εκμετάλλευση είτε αυτή, είχε ως αντικείμενο την καλλιέργεια του καπνού, βάμβακος, ρυζιού κ.λ.π. όταν πληρώνει από το 1988 τις εισφορές της στην πρόσθετη ασφάλιση του Ο.Γ.Α., όταν γράφτηκε από το 1998 και στον Κλάδο Κύριας Ασφάλισης του Ο.Γ.Α., όταν σε μια οικογένεια δεν μπορούν να είναι δύο οι αρχηγοί, όταν μπορεί σύμφωνα με τον κανονισμό και τις υπουργικές αποφάσεις να διαχειρίζεται δια πληρεξούσιου την εκμετάλλευση και είναι κάτοχος της, πως είναι δυνατόν να μη μπορεί να ενταχθεί γιατί δεν υπήρξε Αρχηγός και γιατί δεν δήλωνε στο όνομα της εισόδημα Αγροτικό.
Ακόμη, επειδή στα πλαίσια της οικογένειας η γεωργική εκμετάλλευση είναι ενιαία και αδιαίρετη και παραχωρείτε στο διάδοχο γεωργό με υποχρέωση παύσης οριστικά κάθε γεωργικής δραστηριότητας εύλογα γεννιέται το ερώτημα αν και κατά πόσο καλύπτονται στα ασφαλιστικά τους δικαιώματα οι σύζυγοι των δικαιούχων που μεταβίβασαν την γεωργική τους εκμετάλλευση, αφού για να θεμελιώσουν δικαίωμα συνταξιοδοτικό πρέπει να είναι γεωργοί σύμφωνα με το νόμο και σίγουρα την τελευταία πενταετία πριν την συνταξιοδότηση τους.
