Λεονταρίδης Θεόφιλος
Βουλευτής Ν.Δ. Ν. Σερρών
Αν. Τομεάρχης Ενέργειας και Φυσικών Πόρων
Ομιλία του Βουλευτή κ. Θεόφιλου Λεονταρίδη στη Βουλή στο Πολυνομοσχέδιο «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο-βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015»
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι
Τρεις μήνες μετά τη Σύνοδο Κορυφής που θα έδινε οριστική λύση στο πρόβλημα βαθιάς κρίσης που βρίσκεται η χώρα και μετά τους ξέφρενους πανηγυρισμούς της Κυβέρνησης, όλα είναι στον αέρα.
Οι αντοχές της κοινωνίας έχουν ξεπερασθεί, χωρίς από την άλλη μεριά να υπάρχει ελπίδα ότι θα ξεπεραστεί η κρίση, το κλίμα είναι εκρηκτικό, η κοινωνική συνοχή θυμίζει ιστό αράχνης που με το παραμικρό θα διαρραγεί.
Η Ελλάδα βιώνει τις ώρες αυτές, την τραγική αποτυχία της οικονομικής πολιτικής που επέλεξε η Κυβέρνηση.
Βιώνει την κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας την αποσύνθεση και το ξέσπασμα της κοινωνίας.
Η χώρα βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί.
Η Κυβέρνηση άφησε πολύτιμο χρόνο χωρίς να κάνει τίποτε όσον αφορά τις διαρθρωτικές αλλαγές, τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται.
Βρίσκεται σε κατάσταση απόγνωσης, ηττοπάθειας, παράδοσης.
Οι πολίτες αντί να δουν κάποιο φως βυθίζονται σε πιο πυκνό σκοτάδι.
Όπως αυτό στο οποίο θα βρεθούν εάν δεν μπορέσουν να πληρώσουν το νέο χαράτσι που επέβαλλε η Κυβέρνηση στα ακίνητα.
Η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει την κοινωνία με τα μέτρα που παίρνει με τον πιο βίαιο τρόπο.
Το κάθε νοικοκυριό περνά το δικό του Γολγοθά.
Σε κάθε δόση δανείου από την Τρόικα η Κυβέρνηση εκβιάζει τους πολίτες και παίρνει νέα δυσβάστακτα μέτρα που εξαθλιώνουν τα νοικοκυριά.
Εκβιάζει ταυτόχρονα τα μέλη της Κοινοβουλευτικής της Ομάδας, τα οποία απειλούν με παραιτήσεις για να μην ψηφίσουν και άλλα αντιλαϊκά μέτρα.
Χιλιάδες νοικοκυριά οδηγούνται στην απόγνωση.
Εξοντώνονται φορολογικά και μισθολογικά, χαμηλόμισθοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, πολύτεκνοι, ευπαθείς κοινωνικά ομάδες, ΑμεΑ και απειλούνται εργαζόμενοι να χάσουν τη δουλειά τους με την εργασιακή εφεδρεία.
Η αγορά σβήνει από την ασφυξία που της έχει προκαλέσει η αδιέξοδη πολιτική της Κυβέρνησης.
Έχουμε περιέλθει πλέον από το περιβόητο σφίξιμο του ζωναριού στη θηλιά στο λαιμό.
Και όσο σφίγγει η θηλιά στο λαιμό ασφυκτιά ο πολίτης γιατί δεν υπάρχει οξυγόνο και θα πνιγεί.
Η νεολαία αναζητά να μεταναστεύσει μήπως βρει κάπου αλλού δουλειά, γιατί τους διώχνουν οι Κυβερνώντες.
Αυτοί που έφτασαν την ανεργία σε υψηλά επίπεδα, αυτοί που έκλεισαν τις επιχειρήσεις και τις έβαλαν λουκέτο, αυτοί που έκλεισαν και το Δημόσιο Τομέα.
Ο Ελληνικός λαός παρακολουθεί με εντεινόμενη αγωνία την καθημερινή καταιγίδα μέτρων, που οριζόντια, χωρίς προγραμματισμό και, κυρίως, χωρίς αποτέλεσμα πλήττουν πρωτίστως τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα.
Σε ένα περιβάλλον πρωτοφανούς ύφεσης, εκτόξευσης της ανεργίας και ασφυξίας της αγοράς, οι πολίτες διακατέχονται από αισθήματα απόγνωσης, ανασφάλειας και δικαιολογημένης οργής.
Τα νέα μέτρα που περιλαμβάνουν οι ρυθμίσεις του Πολυνομοσχεδίου με το ενιαίο μισθολόγιο τη νέα φορολογική κλίμακα, τις περικοπές φοροαπαλλαγών, την εργασιακή εφεδρεία οδηγούν στην οικονομική εξόντωση της ελληνικής οικογένειας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όσο πιο χαμηλό είναι το εισόδημα και όσο πιο πολλά παιδιά έχει ο φορολογούμενος τόσο μεγαλύτερη γίνεται η ποσοστιαία αύξηση του φόρου.
Το χειρότερο, όμως είναι η περίφημη κοινωνική δικαιοσύνη που επαγγελόταν το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να υφαρπάξει την ψήφο του Ελληνικού λαού δείχνει ως να κάλυπτε, στην πραγματικότητα, ένα σχέδιο εξόντωσης της ελληνικής οικογένειας με τη λήψη μέτρων πρωτόγνωρης κοινωνικής αναλγησίας από μία Κυβέρνηση που άλλα έλεγε και άλλα κάνει.
Η στρατηγική καταστροφής της μεσαίας τάξης είναι σε πλήρη εξέλιξη.
Κάθε εβδομάδα νέα χαράτσια τα οποία επιβάλλονται στα διαρκώς μειούμενα λόγω δραστικών περικοπών διαθέσιμα εισοδήματα των μισθωτών, των συνταξιούχων και των αυτοαπασχολουμένων.
Η παρανοϊκή αυτή συμπεριφορά θα οδηγήσει στην πλήρη εξαθλίωση των περισσοτέρων Ελληνικών νοικοκυριών και εντέλει στην περαιτέρω διεύρυνση του Δημοσιονομικού προβλήματος, δεδομένου ότι τα συνολικά ποσά των φόρων που έχουν προϋπολογιστεί ότι θα εισπραχθούν το επόμενο έτος, με την επιβολή αυτής της ομοβροντίας των επιβαρύνσεων, δεν πρόκειται τελικά να εισρεύσουν στα ταμεία του κράτους επειδή τα διαθέσιμα εισοδήματα των πολιτών θα έχουν εξαντληθεί και θα υπάρχει πλήρης έλλειψη ρευστότητας.
Οι φορολογικές επιβαρύνσεις προβλέπεται να αυξηθούν κατά ποσοστά από 10% έως και 45% ακόμη και σε περιπτώσεις στις οποίες τα εισοδήματα θα είναι μειωμένα πάνω από 25%.
Όσον αφορά στο μισθολόγιο αλλά και στο βαθμολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων η επίθεση και η ταυτόχρονη απαξίωσή τους ολοκληρώνεται με τις μεγάλες περικοπές που υφίστανται και ανατρέπονται στοιχειώδεις οικογενειακοί προγραμματισμοί.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο νεοδιόριστος εκπαιδευτικός που θα παίρνει 680 ευρώ, ο εκπαιδευτικός με δώδεκα χρόνια υπηρεσίας που θα παίρνει 1000 ευρώ. Πώς θα μπορέσει να ζήσει, όταν είναι και μακριά από το σπίτι του έχοντας να πληρώσει τόσα καθημερινά υποχρεωτικά έξοδα, αλλά και νέους φόρους.
Και βεβαίως αυτές οι περικοπές είναι αναμενόμενο να δημιουργήσουν πολλαπλάσια ύφεση στην αγορά.
Ενισχύεται επιπλέον ο κομματισμός μέσα από αμφιλεγόμενες αξιολογήσεις.
Θα πρέπει βέβαια να σημειώσουμε για το άρθρο 15 παραγρ.2, ότι ο κ. Υπουργός κατανοώντας, με τα επιχειρήματα που του παραθέσαμε, για την αναγκαιότητα συνέχισης καταβολής του επιδόματος παραμεθορίων περιοχών στο σύνολο του Νομού και όχι μόνο στη ζώνη των 20 χλμ., διατήρησε τις ισχύουσες διατάξεις χορήγησης ενός δίκαιου κινήτρου για τους δικαιούχους εργαζόμενους, που είχε παλαιότερα θεσπιστεί.
Με την εργασιακή εφεδρεία όπως την νομοθετείτε στην ουσία προαναγγέλλεται η απόλυση των υπαλλήλων και χάνεται πρόωρα μία γενιά έμπειρων και πολύτιμων στελεχών της Διοίκησης.
Στην ουσία έχουμε την πλήρη αναστάτωση της Δημόσιας Διοίκησης με ένα αμφιλεγόμενο Δημοσιονομικό όφελος που δεν ξεπερνά τα 85 εκατομμύρια ευρώ.
Έρχομαι τώρα στο κεφάλαιο που αφορά τις εργασιακές ρυθμίσεις και στο άρθρο 37.
Οι διατάξεις του συγκεκριμένου άρθρου έρχονται σε πρόδηλη αντίθεση τόσο με το Σύνταγμα όσο και με τις διεθνείς συμβάσεις που αποτελούν μέρος του κοινοτικού κεκτημένου.
Με αυτές τις ρυθμίσεις μπαίνει ταφόπλακα στις κλαδικές συμβάσεις.
Έχουμε ανατροπή της ιεράρχησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την κατίσχυση των επιχειρησιακών έναντι των κλαδικών. Έχουμε επιχειρησιακές συμβάσεις από ενώσεις προσώπων, ανεξαρτήτως του συνολικού αριθμού εργαζομένων και χωρίς η διάρκεια να υπόκειται σε χρονικό περιορισμό.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι
Θέλω να πω όμως και λίγες κουβέντες στον κόσμο που μας ακούει.
Αυτόν τον κόσμο που είναι υπερήφανος, έχει αξιοπρέπεια, και νιώθει τώρα ότι έχει προδοθεί, έχει ταπεινωθεί.
Τους νέους που νιώθουν ότι γκρεμίζονται τα όνειρά τους και θέλουν να φύγουν απ’ την πατρίδα τους που αγαπούν, για να βρουν δουλειά και να ζήσουν.
Να τους πούμε ότι δεν πρέπει να απαξιώνονται όλοι και όλα, ότι υπάρχουν υγιείς δυνάμεις, ικανοί, άξιοι και δεν είναι όλοι ίδιοι.
Δεν πρέπει να ισοπεδώνονται όλοι και όλα.
Αυτό είναι επικίνδυνο για την Δημοκρατία.
Η πατρίδα μας που έζησε στο παρελθόν δύσκολες στιγμές και κάτω από αντίξοες συνθήκες άντεξε, στάθηκε όρθια.
Ας κάνουμε όλοι την αυτοκριτική μας, να διορθώσουμε τα λάθη μας, να εμπιστευτούμε ο ένας τον άλλον, να ορθώσουμε το ανάστημά μας και βγάζοντας τον καλύτερο εαυτό μας να αναστήσουμε τη χώρα μας.
Ποτέ δεν είναι αργά.
Χρειάζεται γενναιότητα, πίστη, αυτοπεποίθηση και όλες αυτές τις αρετές ως Έλληνες τις έχουμε.
