ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ
ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗ
ΒΟΥΛΕΥΤΗ Ν.Δ. Ν. ΣΕΡΡΩΝ
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον κ. Υπουργό Υγείας
Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Π.Δ. 67/2000 που τέθηκε σε εφαρμογή από 1/9/2000 «οι αγροτικοί ιατροί υποχρεούνται να συνταγογραφούν στα οξέα περιστατικά μόνο ένα εμβαλλάγιο ανά ιδιοσκεύασμα. Επίσης συνταγογραφούν “επαναλαμβανόμενη συνταγή” για χρονίως πάσχοντες ασφαλισμένους μόνο βάσει γνωμάτευσης ιατρού αντίστοιχης ειδικότητας και για όσο χρόνο έχει καθορίσει αυτός και πάντως όχι πέραν της διετίας από την έκδοση της γνωμάτευσης. Επί της συνταγής ο αγροτικός ιατρός θα πρέπει υποχρεωτικά να αναγράφει το ονοματεπώνυμο και την ειδικότητα του γιατρού που εξέδωσε τη γνωμάτευση και την ημερομηνία έκδοσης της ……
Με το Π.Δ. 67/2000 εκτός των άλλων επιχειρείται στην ουσία η κατάργηση των αγροτικών ιατρείων, χωρίς όμως παράλληλα να έχει εξασφαλισθεί σωστή πρωτοβάθμια περίθαλψη στους κατοίκους της υπαίθρου, εφόσον δεν έχουν επανδρωθεί με ειδικούς ιατρούς (Παθολόγους ή Γεν. Ιατρικής). Οι συνέπειες από την εφαρμογή του είναι πολλές :
• Υποβαθμίζεται ο ρόλος του αγροτικού ιατρού και από φορέας παροχής πρωτοβάθμιας περίθαλψης στην ύπαιθρο, μεταβάλλεται σε απλό γραφειοκράτη – αντιγραφέα συνταγών, διότι :
α) είναι πλέον αναγκασμένος να αντιμετωπίζει οξέα περιστατικά με τη δέσμευση της αναγραφής ενός μόνο εμβαλλαγίου ανά ιδιοσκεύασμα και
β) θα πρέπει εκτός της αναγραφής στο συνταγολόγιο της ημερομηνίας γέννησης του ασθενούς, τον κωδικό, τον αριθμό των εμβαλλαγίων κλπ. να ανατρέχει στο βιβλιάριο ασθενείας προκειμένου να διαπιστώσει και αναγράφει το ονοματεπώνυμο, την ειδικότητα του ιατρού και την ημερομηνία έκδοσης της γνωμάτευσης.
• Ταλαιπωρείται ο κάτοικος των αγροτικών περιοχών με τις συχνές επισκέψεις αφενός στο αγροτικό ιατρείο για την αναγραφή φαρμάκων (ένα εμβαλλάγιο ανά ιδιοσκεύασμα) και αφετέρου στον ειδικό ιατρό του αστικού κέντρου της περιοχής κάθε φορά που θα απαιτείται έστω και μικρή τροποποίηση της φαρμακευτικής αγωγής.
• Επειδή εκ του Νόμου ο φαρμακοποιός δεν μπορεί πλέον να χορηγήσει δανεικά φάρμακα θα επιβαρύνεται ο ασφαλισμένος διότι θα είναι αναγκασμένος σε πολλές περιπτώσεις να καταβάλει τη συνολική τους αξία, προκειμένου να αποφύγει τις ουρές και τις άσκοπες μετακινήσεις.
• Δημιουργείται συμφόρηση στο αγροτικό ιατρείο λόγω των πολλών επισκέψεων των ασθενών για την ίδια πάθηση, με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία ειδικά των υπερηλίκων και των εξασθενημένων.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός Υγείας
1. Πως θα αντιμετωπισθούν τα προαναφερόμενα προβλήματα όταν τα αγροτικά ιατρεία των Δήμων και των Κοινοτήτων της χώρας μας δεν είναι στελεχωμένα με ειδικούς ιατρούς ;
2. Μήπως οι βεβιασμένες και χωρίς μελέτη και υποδομή αλλαγές που επιχειρούνται σ’ αυτόν τον τομέα, θίγουν και την ουσιαστική λειτουργία πολλών περιφερειακών νοσοκομείων, που βασίζονται κυρίως στους αγροτικούς ιατρούς και ταλαιπωρούν το κοινό ;
3. Τι σκοπεύει να κάνει η Κυβέρνηση από τη στιγμή που διαμαρτύρονται γι’ αυτή την εξέλιξη οι αγρότες, οι αγροτικοί ιατροί, οι ιδιώτες ιατροί άνευ ειδικότητας και οι φαρμακοποιοί και η παροχή υπηρεσιών υγείας όχι μόνο δεν αποκεντρώνεται, αλλά ξανασυγκεντρώνεται στα αστικά κέντρα αφήνοντας ουσιαστικά ακάλυπτους τους κατοίκους της υπαίθρου, οι οποίοι ωθούνται σε νέα αστυφιλία ή μετανάστευση για λόγους, αυτή τη φορά, υγείας ;
Ο ερωτών Βουλευτής
Θεόφιλος Λεονταρίδης
