Προβληματισμός από τα στοιχεία του Εξωτερικού Ισοζυγίου
Η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και η μόνιμη ελλειμματικότητα των εξωτερικού ισοζυγίου τείνει να αποτελέσει ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Η εκρηκτική συνταγή υψηλού δημοσιονομικού ελλείμματος και εξωτερικού ελλείμματος μπορούν να οδηγήσουν πολύ γρήγορα στην έναρξη ενός φαύλου κύκλου στασιμότητας και πληθωριστικών εξάρσεων.
Παρ’ όλο που η ελλειμματικότητα του εξωτερικού ισοζυγίου χαρακτηρίζει την ελληνική οικονομία τα τελευταία 20 χρόνια την τελευταία τριετία τα πράγματα χειροτέρευσαν δραματικά. Σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία έδωσε στην δημοσιότητα η Τράπεζα της Ελλάδος το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών φαίνεται να σταθεροποιείται στο 6% του ΑΕΠ. Την περίοδο 2000-2002 οι ελληνικές εξαγωγές μειώθηκαν από 11 δις ευρώ σε 10,4 δις ευρώ. Κατά το 2003 στην καλύτερη περίπτωση οι ελληνικές εξαγωγές θα σταθεροποιηθούν στα επίπεδα του 2002. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω μπορούμε εύκολα να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι απαιτείται μια εμπεριστατωμένη ανάλυση της υποχώρησης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Πλέον είναι έκδηλη μια απώλεια των θέσεων των ελληνικών προϊόντων τόσο στην εγχώρια αγορά, από την κατακόρυφη αύξηση των εισαγωγών, όσο και των αγορών της αλλοδαπής με την μείωση της εξαγωγικής διείσδυσης των ελληνικών προϊόντων. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση ειδικότερα στην περίπτωση όπου η δραχμή αποτελούσε το κύριο εθνικό νόμισμα θα μπορούσε να προκληθεί σημαντική συναλλαγματική κρίση. Όμως η σταθερή και αμετάκλητη συναλλαγματική ισοτιμία της δραχμής με το ευρώ έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια θέσεων εργασίας και την μείωση του ρυθμού ανάπτυξης.
Και ενώ η αυξητική πορεία των εισαγωγών μπορεί να δικαιολογηθεί από τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας η σημαντική μείωση των εξαγωγών απεικονίζει κάποια σημαντικά διαρθρωτικά προβλήματα. Πρέπει να αναφερθεί ότι αυτή η μείωση συμβαίνει την περίοδο του ανοίγματος των αγορών των βαλκανιών χωρών για τα ελληνικά προϊόντα και τις υπηρεσίες και τις εύκολης πρόσβασης στις αγορές της κεντρικής Ευρώπης. Από την ανάλυση των επιμέρους στοιχείων μπορεί εύκολα κάποιος να δεί ότι η σαφή μείωση λαμβάνει χώρα στην κατηγοριά των καταναλωτικών και βιομηχανικών ειδών. Για να επαληθευτεί η ρήση ότι το εξωτερικό ισοζύγιο δεν είναι τίποτε άλλο παρά η απεικόνιση των εσωτερικών οικονομικών προβλημάτων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η υποχώρηση της ελληνικής μεταποίησης και της ελληνικής βιομηχανίας σαν σύνολο έχει φθάσει σε οριακό σημείο και τα αποτελέσματα διαχέονται στο σύνολο της οικονομίας.
