Λεονταρίδης Θεόφιλος
τ. Αν. Υπουργός Εσωτερικών
Βουλευτής Ν.Σερρών
ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ «ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΣΤΑ ΑΝΩΤΑΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ»
ΓΙΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΟΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
Βασικοί Άξονες για τη Μεταρρύθμιση στα ΑΕΙ
Ι) Αναβάθμιση της ποιότητας των ΑΕΙ
- Διπλά/κοινά πτυχία
- Επιλογή μαθημάτων από άλλα Τμήματα/Σχολές
- «Ελληνικό Erasmus»
- Επαγγελματικά μεταπτυχιακά
- “Minor” κατεύθυνση πτυχίων
- Βιομηχανικά διδακτορικά
- Ενίσχυση πρακτικής άσκησης
- Επισκέπτες καθηγητές
- Αυτονομία στην οργάνωση προγραμμάτων σπουδών
- Προγράμματα εφαρμοσμένων επιστημών και τεχνολογίας
- Νέες, πιο αξιοκρατικές διαδικασίες επιλογής μελών ΔΕΠ
- Κίνητρα για έρευνα – μείωση γραφειοκρατίας (π.χ. ΕΛΚΕ)
ΙΙ) Ενίσχυση της λειτουργικότητας και της αποδοτικότητας των ΑΕΙ
- Νέο μοντέλο διοίκησης –αυξημένα φίλτρα συλλογικότητας, λογοδοσίας, διαφάνειας και εξωστρέφειας – Ευθυγράμμιση με διεθνείς καλές πρακτικές Πανεπιστημίων του εξωτερικού
- Θεσμικά εργαλεία για στοχοθεσία ΑΕΙ
- Νέο, ευέλικτο πλαίσιο για τη διαχείριση της περιουσίας των ΑΕΙ
- Δομές υποστήριξης της πανεπιστημιακής κοινότητας (ψυχολογική υποστήριξη, υποστήριξη στη διδασκαλία)
ΙΙΙ) Προώθηση της σύνδεσης με την κοινωνία
- Νέο, σύγχρονο και ευέλικτο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών από τα Πανεπιστημιακά Εργαστήρια σε πολίτες/φορείς
- Δυνατότητα προγραμμάτων Πιστοποιητικών Ψηφιακών Δεξιοτήτων
- Αναβάθμιση του ρόλου των Πανεπιστημίων στη δια βίου εκπαίδευση μέσω των Κέντρων Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης
- IV) Εκσυγχρονισμός ΔΟΑΤΑΠ
- Αυτόματη ακαδημαϊκή αναγνώριση πτυχίου αν το Πανεπιστήμιο συμπεριλαμβάνεται στο Μητρώο ήδη αναγνωρισμένων Ιδρυμάτων
- Απλοποίηση της διαδικασίας αναγνώρισης ακαδημαϊκού τίτλου από το εξωτερικού για εργασία στην Ελλάδα Απόφαση αναγνώρισης (ή μη) ή αντιστάθμισης
Ο Θεόφιλος Λεονταρίδης κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην ολομέλεια της Βουλής επί του νομοσχεδίου για την ανώτατη εκπαίδευση, μεταξύ άλλων τόνισε:
Βασικός σκοπός μιας μεταρρύθμισης στο πεδίο των ΑΕΙ δεν είναι απλώς να κάνει καλύτερα τα πανεπιστήμιά μας, αλλά πολύ περισσότερο να διορθώσει σοβαρές και χρόνιες παθογένειες ή στρεβλώσεις οι οποίες αποτελούν τροχοπέδη στην αποτελεσματική λειτουργία και την ανάπτυξή τους.
Μια εκ βάθρων αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου καθίσταται επιβεβλημένη, όταν διαπιστώνεται ότι το ισχύον πλαίσιο προκαλεί σοβαρές παθογένειες.
Τα ΑΕΙ ως ένας συστημικός ζωντανός οργανισμός χρειάζονται επικαιροποίηση του τρόπου δομής, οργάνωσης και λειτουργίας, είτε γιατί σε κάποιους τομείς έχουν υποστεί τη φυσιολογική φθορά του χρόνου, είτε γιατί ο αντίπαλος του καλού είναι το καλύτερο και τελικά το άριστο, είτε γιατί αποτελεί διεθνή πρακτική η διαμορφωτική λειτουργία της εκπαίδευσης.
Με πνεύμα αισιοδοξίας, όπως προδίδει ο τίτλος του νομοσχεδίου, («Νέοι ορίζοντες») η Κυβέρνηση μας υπενθυμίζει ότι η τύχη των πανεπιστημίων είναι πρωτίστως υπόθεση της κοινότητάς τους με την εγγύηση της δικής μας μέριμνας για μεταρρύθμιση της εθνικής μας παιδείας που θα μας βοηθήσει να πρωταγωνιστήσουμε στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Βούλησή μας με το νομοσχέδιο αυτό είναι να διαμορφώσουμε εκείνες τις συνθήκες, καταργώντας αλλάζοντας ή και συμπληρώνοντας όσα ισχύουν, που θα επιτρέψουν την αποκατάσταση της εικόνας και του ρόλου των ΑΕΙ στη δομή, συνοχή και συνεκτικότητα της ελληνικής κοινωνίας ως συστήματος, αλλά και θα συμβάλλουν στην αλληλόδραση της χώρας με το ευρύτερο, ευρωπαϊκό και διεθνές πλαίσιο.
Το σχέδιο νόμου εισάγει ένα σύνολο νέων ρυθμίσεων που αφορά στον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας των ΑΕΙ και τον εκσυγχρονισμό του ΔΟΑΤΑΠ, ενώ κωδικοποιεί το υφιστάμενο πλαίσιο που αφορά την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Είναι αδύνατο να αρνηθεί κάποιος την δυνατότητα που προσφέρει το νομοσχέδιο για την οργάνωση κοινών προγραμμάτων σπουδών διεπιστημονικού χαρακτήρα με απονομή κοινού τίτλου σπουδών ή διπλών προγραμμάτων σπουδών με απονομή δύο πτυχίων με άλλα τμήματα του ίδιου ή άλλου πανεπιστημίου εντός ή εκτός Ελλάδος.
Όπως επίσης ουδείς θα αρνηθεί την ελευθερία λήψης μαθημάτων από προγράμματα σπουδών άλλων τμημάτων ή άλλης σχολής με δυνατότητα αναγνώρισής τους μέχρι ποσοστού 10%.
Επίσης, το “ελληνικό Erasmus” θα ενισχύσει την κινητικότητα μεταξύ των εγχώριων ΑΕΙ επιτρέποντας π.χ. σε έναν φοιτητή αρχιτεκτονικής να παρακολουθήσει ένα εξάμηνο στη Σχολή Καλών Τεχνών ή έναν φοιτητή της νομικής σχολής να παρακολουθήσει ένα εξάμηνο σπουδών σε μια σχολή οικονομικών.
Εξαιρετική σημασία έχει η βαρύτητα που δίνεται στη σύνδεση των πανεπιστημιακών με την παραγωγή και την αγορά εργασίας.
Το νομοσχέδιο πέραν των άλλων, προβλέπει και τη δημιουργία επαγγελματικών μεταπτυχιακών κατόπιν συμφωνίας με ιδιωτικές επιχειρήσεις, στα οποία θα μπορούσαν να διδάξουν και εμπειρογνώμονες από τον ιδιωτικό τομέα.
Ακόμα προβλέπεται πλήρες πλαίσιο για την πρακτική άσκηση των φοιτητών με ασφαλιστική κάλυψη έναντι εργατικών ατυχημάτων και ελάχιστη αμοιβή το 80% του κατώτατου βασικού μισθού.
Ταυτόχρονα προσφέρει τη δυνατότητα οργάνωσης προγραμμάτων εφαρμοσμένων επιστημών και τεχνολογίας διάρκειας επτά εξαμήνων και πρόβλεψη υποχρεωτικής άσκησης.
Το νομοσχέδιο θεσπίζει ακόμη την παροχή υπηρεσιών από εργαστήρια των πανεπιστημίων σε πολίτες.
Η κοστολόγηση θα γίνεται με μη κερδοσκοπικούς όρους. Για παράδειγμα, τα μέλη ενός πανεπιστημιακού εργαστηρίου ψυχολογίας θα μπορούν να παρέχουν δωρεάν συμβουλευτικές υπηρεσίες σε ευάλωτους ψυχικά πάσχοντες.
Οι φοιτητές του σήμερα είναι οι γονείς του αύριο και θα ήθελα έστω σαν μάθημα που δε θα βαθμολογείται, αλλά θα είναι υποχρεωτικό, να εισαχθεί σε όλες τις σχολές, ανεξαρτήτως αντικειμένου, το μάθημα της παιδοψυχολογίας. Γιατί μπορεί να σπουδάζουμε μια επιστήμη, αλλά το σπουδαιότερο ρόλο που θα αναλάβουμε ποτέ στη ζωή μας, το ρόλο του γονέα, δεν τον σπουδάζουμε πουθενά. Σε μια χώρα όπως η δική μας με το γνωστό δημογραφικό πρόβλημα, την υπογεννητικότητα και τα πρόσφατα περιστατικά που είδαν το φως της δημοσιότητας, το λιγότερο που οφείλουμε να κάνουμε σαν Πολιτεία, είναι να δώσουμε στους αυριανούς γονείς κάποιες βασικές γνώσεις στην παιδική ψυχολογία ώστε να αντιληφθούν εγκαίρως και με έγκυρο τρόπο τι σημαίνει να είσαι γονέας, ώστε αυτό στο μέλλον να αποτελέσει το φωτεινό μονοπάτι πάνω στο οποίο θα διανύσουν τη μακρά πορεία που θα ακολουθήσουν στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους.
Ακόμη, τα πανεπιστήμια θα δύνανται να οργανώσουν προγράμματα δια βίου μάθησης ή να προσφέρουν προγράμματα σύντομης διάρκειας για την παροχή ψηφιακών δεξιοτήτων σε μεσήλικους ή ώριμους εργαζόμενους ή ανέργους.
Οφείλουμε να προετοιμάσουμε τους νέους Έλληνες να δράσουν ως Έλληνες – πολίτες του κόσμου και να καταστήσουν την Ελλάδα διεθνές εκπαιδευτικό κέντρο, δημιουργώντας μια νέα πηγή πλούτου για τη εθνική οικονομία.
Οφείλουμε να κάνουμε περήφανους τους νέους, να αισθάνονται ότι φοιτούν σε ένα πανεπιστήμιο αξιοζήλευτο, ανταγωνιστικό, αξιοπρεπές, εξωστρεφές, ελεύθερο.
Η ευκαιρία της ενηλικίωσης και της ανάπτυξης για το ελληνικό πανεπιστήμιο είναι εδώ!
Αρκεί να μη χαθεί στο όνομα τη ιδεολογικής ματαιοδοξίας και διάθεσης να βλέπουμε τα δένδρα και όχι το δάσος!
